FC Velsenoord 3 komt tekort tegen jonkies van 20

Wedstrijdverslag FC Velsenoord 3 - Schoten 2; 5-2-2022

Het was zaterdag 5 februari en we mochten weer lekker ballen. In de week vooraf kwamen er al veel afmeldingen en aangezien we vorige week veel geblesseerden hadden, vlaggers die niet meer konden (of wilden?) meelopen en het al met al een karige bedoening was, was het verstandig om meer wissels te hebben. Zodoende werden vaste invallers Joost en Rick bereid gevonden om mee te doen. Quotes van eerstgenoemde (Joost); nadat hij gevraagd was: “Als ik nog in het shirtje pas, doe ik mee” en “Ik zal kijken of ik nog een paar kilo kwijt kan voor de wedstrijd”. Wel lekker dat hij dit aangaf op donderdag, anderhalve dag voor de wedstrijd. Afijn, Joost had er zin in en had blijkbaar (niet) doorgetraind in de lockdown. Later meer over de (letterlijke en figuurlijke) vorm van Joost.

Bij binnenkomst zat ‘Bram de vlogger’ en/of ‘Bram de sponsor’ alweer klaar met zijn camera om iederen die ook maar in de buurt van onze tafel kwam te filmen en niet zo’n beetje, om 10.000x in te zoomen. Lekker bezig Bram! Nadat de scheidsrechter binnen kwam, was de aanvoerder er alert bij om te zeggen: “Scheids, ik vind je te gek, maar je weet wat ik straks wil he!?”, waarop de scheids antwoordde: “ja, 3 punten zeker”, waarop er werd geantwoord: : ja, dat ook, maar ik doelde op het winnen van de toss. Maakt mij niet uit hoe, maar die wil ik (winnen)”. Niet geheel ontoevallig vond dit gesprek plaats, waar de aanvoerder van de tegenstander dit net kon horen. Hier later meer over.

Na een prima omkleedsessie (“ja, we moeten toch maar wat positiever zijn over nietszeggende gebeurtenissen, want de wedstrijd was niet veel”) met muziek en een puike warming-up, was het tijd om te beginnen. In een kort overleg tussen de nummer 10, de capitano en de keeper werd besloten om van veld te draaien (en de 1ste helft de wind mee te hebben) als de toss werd gewonnen. De scheidsrechter riep een ieder bijeen voor de toss en vroeg de aanvoerder van de tegenstander wat hij koos, die zei: “munt”. De scheids gooide het muntje, liet hem vallen, pakte hem op en zei “kop, dan heb jij de toss gewonnen”, kijkend naar de nummer 7 van Schoten. Alsof gesteken door een wesp stuiterde en stotterde de aanvoerder van FC Velsenoor 3, die dus “kop” had en dus had gewonnen door de middencirkel. “Maar scheids, ik heb, ik had, het was toch kop, hij zei, hij zei.....munt”.

Voordat de aanvoerder van Schoten kon aanvoelen wat hier voor de andere aanvoerder aan vast hing (feitelijk niks, maar wel een mooie anekdote voor in het wedstrijdverslag), gaf hij aan dat hij de aftrap wel wilde. “Met een grote zucht zei de ander: nou, zie je wel, ik heb
toch de toss gewonnen........DRAAIEN gasten! Door alle hectiek werd de tsssssuuuuu vergeten. Vlogger Bram, die zijn camera helaas niet bij zich had, stond erbij en lachtte zijn tanden bloot: “haha, lekker voor je, wil je zo graag die toss winnen, krijg je dit”. Tijdens het draaien van de teams moest de aanvoerder van FC Velsenoord 3 nog wel even twee keer tegen de eigen scheids zeggen: “hé, ik heb hem wel gewonnen hoor, hé, hier hadden we het nog over gehad (met een dikke knipoog). Waar kun je je al druk over maken (of niet!?;)).

Eindelijk konden we beginnen.

FC Velsenoord 3 schoot uit de startblokken en na een goede aanval schoot Gijs met zijn linker de bal richting doel. De keeper had er moeite mee en verwerkte deze tot een corner. Een goed begin; so far so good! Na deze corner pakte de jonge honden van Schoten de regie terug en begonnen zij snel en kort te combineren. FCV werd terug gedrongen en zocht naar balans. Even later was het al raak, na een loopactie van de linksmidden, een voorzet en het binnenwerken van de aanvaller: 0-1. Niet scherp verdedigd en daarom zonde. Kort hierna was het al 0-2 en de 0-3 liet ook niet lang op zich wachten. Hierna keerde er meer balans in het elftal en werden er meer duels gewonnen. In de richting van de rust kwamen er kansen voor het 3e. Na een goede voorzet van Bram (“dat doet ie anders nooit!”) werkte Jur de bal voor een leeg doel over. “Toen dit nog even tegen hem werd gezegd in de rust zei hij: “jullie weten toch dat ik alleen mooie doelpunten maak!?”. Voor het gevoel werd er beter gevoetbald dan in de 1ste helft van vorige week, maar nu stonden we niet met 0-0 gelijk, maar met 0-3 achter....... In de rust werden de mogelijke wissels besproken. Er werd niet veel gezegd, want hoewel het laatste deel oké was, is 0-3 achter staan in de rust niet geweldig.
Invalcoach Sander P kwam nog even langs, stak zijn hoofd naar binnen en vroeg of de wissels geregeld waren en voegde hier aan toe: ”ik ga niks zeggen hoor, het ziet er niet uit”, ik ga een biertje halen, die heb ik wel verdiend”. “O ja; het is niet mijn eerste vanmiddag”. Lekker man, goed bezig coach, zo kennen we je! Na een bekertje suiker (met een heel klein beetje water) te hebben gedronken, was het tijd voor de tweede helft. Terwijl de spelers die opgesteld waren op weg waren naar het veld, had invaller Joost hele andere plannen. Hij voelde zich beroerd, en dat kwam niet door het getoonde spel van de 1ste helft...........dat lag eerder aan die leeggedronken Whisky-fles van die avond ervoor.
In een lege kleedkamer dacht hij aan een verfrissende douche, maar na een paar rustige momenten, voelde hij zich weer zodanig opleven, dat hij de douche nog even liet voor wat het was en zich richting de dug-out begaf. Waar Joost 2 dagen eerder nog angaf een aantal
kilo’s kwijt te willen raken, was hij de afspraak met de gretige Johnny Walker blijkbaar vergeten. Hij zag er dan ook inderdaad niet uit. Lekkere voorbereiding ook. Kan gewoon!

Leve de kelderklasse!
De tweede helft begon en FCV 3 probeerde meer tegenstand te bieden. Het spel was nog niet vlekkeloos, maar er zat meer muziek in. Wat wel een lastig ding was, waren de snele en veel lopende jonkies van de tegentander, die de spelers van FC Velsenoord aan verschillende kanten verraste. Waar we in de kelderklasse normaal gesproken tegenstanders tegen komen die nogal vasthouden aan hun eigen positief (bijv. Rechtsmidden/half) dartelden de jonge Haarlememers vrolijk op verschillende posities, waarbij zij soms met meerdere mensen voor
invalkeeper Rick verschenen. Hij kon er dan ook niks aan doen de dat 0-4 op deze manier, via een inknikker vlak voor het doel, in ging. Potver!
FCV 3 gaf niet op en door de altijd hard werkende en ‘rommelende’ Jeffrey Bertoen kwamen er een aantal aanvallen uit het spel van FC Velsenoord 3. Na een aantal van deze rushes liep Jeffrey B na een lange bal door op de keeper, die in paniek raakte en de bal niet weg schoot. Jeffrey, die toch nog in de buurt was, bedacht zich niet en schoot de verdiende 1-4 binnen. De termen als “nu doorgaan”, “ze weten het niet meer” en “nog 3” werden alweer over het veld geschreeuwd, alleen.........nog geen anerhalve minuut later lag de 1-5 alweer in het doel.

Konden we weer opnieuw beginnen.
Als dat nog niet erg genoeg was, werd een volgende strakke voorzet door Mike aangeraakt richting eigen doel. Keeper Rick kon dit eigen doelpunt helaas niet voorkomen en de bal lag in het net: 1-6. Kon het nog erger? Jazeker (helaas). Of dit niet erg genoeg was, bleef invalkeeper Rick op de grond liggen, zijn schouder vasthoudend met zijn andere hand. Shit! Blijkbaar is hij hier een tijd geleden (ook met
keepen) aan geblesseerd geraakt, hierna nog 2x op gevallen en was dit zodoende zijn zwakke plek. Aan zijn gezicht zag men om hem heen; dit is foute boel. De aanrennde vriendin bevestigde deze status; balen. Snel werd er geschakeld en wissel Jur werd van de bank op
doel gezet. Wissel en vlagger Tim piekerde er niet over om in het veld te gaan, want hij was lekker aan het vlaggen. Zo heb je wissels genoeg; zo heb je wissels die er helemaal niet in willen; leve de keldkerklasse. Na een aantal goede reddingen van Jur bleef het bij 1-6. een verdiende winnnaar, maar of 1- 6 echt nodig was?

De 3e helft was dan wel weer prima en de laatste gesponsorde Euro’s van de vereniging (op de pas) werden gretig opgedronken. Na een digitaal betaallapje (zo gaat dat tegenwoordig) was het een prima nazit. Tijdens deze nazit werd er een nieuwe vrijwilliger gevonden voor
het regelen van de pas; ja hoor, wie anders dan kroegtijger Sander Piepers wilde dit wel doen. Bij het weggaan van de tegenstander werd er nog even gevraagd hoe oud de jongens eigenlijk waren, of liever gezegd; hoe jong. Zij bleken net uit de A-junioren te komen en tussen de 19 en 21 jaar te zijn. Lekker man, zulke teams! Een dag na de wedstrijd bleek de schouder van Rick zodanig beschadigd dat hij deze week
even niet de tuinman kan spelen en rust moet houden. Hopelijk valt het mee. Sterkte kerel. Twee Blauwe leeuwen bleven nog langer hangen in de kantine, aten een culinair midden-Oosters broodje in de regen en doken een Beverwijkse kroeg in. Ik zeg niet wie, maar je zou
het/ze uit kunnen tekenen. Hierna sloten keeper Rick en vrouwlief aan en samen met een Broer en Zus was het een extra lange en gezellige nazit. Aankomende zaterdag spelen we om 14.30 uur uit tegen vv IJmuiden. Een bekende tegenstander die wij vanaf het seizoen 2016 bijna elk jaar treffen. Een goede georganiseere ploeg met handige spelers, waar nooit makkelijk van te winnen is. Tegen deze ploeg, die tussendoor aardig wat puntjes sprokkelt konden wij in oktober in de thuiswedstrijd na een geweldig openingsdoelpunt (“van wie was die ook alweer?”) helaas niet de 0 houden en werd het 1-1. Zaterdag zal er meer weer gevarieerd gepeeld moeten worden of van deze gasten te kunnen
winnen. Het is tijd om na 2 moelijke potten weer eens een goede pot op de mat te leggen.

Tot zaterdag!
Groeten van een Blauwe Leeuw!