FC Velsenoord 3 ploetert zichzelf uit de lange(re) winterstop

Wedstrijdverslag Jong Hercules 8 - FC Velsenoord 3; 29-1-2022

Het was zaterdag 29 januari en ja hoor, nu het land weer voorzichtig open mag, mogen wij nu ook weer aan het voetballen. We mochten op deze dag aantreden tegen de nummer 3; Jong Hercules 8. Met 5 wedstrijden tegen Jong Hercules in één seizoen kennen zij ons daar
ongeveer net zo goed als het 8ste team van hun eigen vereniging maar ach. Er waren aardig wat afmeldingen, maar wij zouden 4 wissels over houden. Genoeg zou je denken?

Bram gaf al van tevoren aan dat hij had geïnvesteerd in een vlog-camera en dat hij het 3e op de foto en op de video ging zetten. Zo kan het dus zijn dat FC Velsenoord 3 in een seizoen tijd nieuwe traingingspakken, een nieuwe geluidsinstallatie en een echte vlog-man in huis
hebben. Spullen hebben ze wel die gasten, maar geld?....... Bram nam dit vloggen wel heel serieus. Hij was als eerste erg op tijd en voordat de aanvoerder nog maar kon vragen hoe het met hem ging, plantte Bram zijn vlogcamera onder zijn neus met vragen als; “gaan we winnen?”, “wat is de opstelling?” en “heb je gisteren gezopen?”. Dat Bram maar weinig licht op zijn scherm zag, omdat het cameradopje er nog
voor zat, zeggen we er even niet bij. De andere spelers druppelden binnen en nadat we in een ruimte van twee vierkante meter
met 14 man hadden omgekleed (volgens de versoepelingen) met de FC Velsenoord 3- playlist, werd er begonnen met de warming-up. Helaas moest coach Maicel gebleseerd afmelden en moest men zelf de wissels en andere zaken regelen. Genoeg man zou je zeggen;
geen probleem!

De toss werd (ouderwets zou je kunnen zeggen) gewonnen en er werd van kans gewisseld, waardoor we de eerste helft wind tegen hadden en we de tweede helft met wind mee in het voordeel zouden kunnen zijn. Manier van tossen: de scheidsrechter stopt een fluitje in de
hand en houdt deze achter de rug; classic. Er werd afgetrapt en het was direct erg zoeken voor de blauwe leeuwen. Er stond een pittige
wind en die drukte ons direct op onze eigen helft vast. Daarnaast spelen de meesten van ons niet graag op kunstgras. O ja; nu kwam er ook nog bij dat de jonge gasten van Jong Hercules fel in de duels waren en ons weinig tijd gaven om op te bouwen. En als allerlaatste, de
laatste wedstrijd was twee maanden geleden (eind november) en de meesten hadden niet veel meer gedaan dan de kalkoen met kerst in en uit de over te halen (of iets in die trant). Goed begin zeg maar!

Toen Sander Piepers zich wegdraaide langs de lijn, bleef zijn andere voet staan en hierdoor verdraaide zijn knie. Hij was dan wel de enige die op een Spaans trainingskamp was geweest, dit kon hij zelfs niet tegen gaan en hij moest er toch echt vanaf, hoe pijnlijk en zuur ook.
Hopelijk valt het mee Piepers! Sterkte! Toen Sander in de dug-out plaats nam om bij te komen, bleken er ineens twee Piepersen te
zijn; twee druppels water die gasten. Piepers kwam 2 minuten na het affluiten natuurlijk wel een blaadje bier brengen in de kleedkamer; grote klasse! Na wat wisselingen kreeg het 3e iets meer controle en kon de bal langer in bezit blijven. Na hard werken en flink wennen aan alles en nog wat, werd de rust met 0-0 bereikt. Er was helaas nog geen kans gecreëerd.

Na weer de playlist uit de speakers te hebben gebeukt, na wat tactische tips en mogelijke wissels in de 2e helft, waren we vol goede moed om een mooi resultaat te halen aan de Aagtendijk. Hoewel de wind nu in onze rug was, was het nog steeds erg lastig om de bal in
bezit te houden. Hard gewerkt werd er zeker. Jeffrey Bertoen, over hard werken gesproken, zakte begin 2e helft ter aarde met kramp. Hoewel zoontje Dex weer trouw langs het veld stond, kon hij dit keer niet meer terug komen. Even later zakte middenvelder Patrick ook op
de grond, zijn knie had er geen zin meer in. Omdat we inmiddels geen fitte wissels meer hadden, moest hij toch nog even door. Gelukkig hield de zere knie van keeper Thijs het einde van de wedstrijd ook, want er waren geen smaken meer over. De wedstrijd was nog steeds rommelig en Jong Hercules rook bloed. Na balverlies op het middenveld viel de bal tussen en achter de verdediging. Voordat de linksback was
omgedraaid snelde de snelle en goede rechtsbuiten van Jong Hercules naar de bal, die hij hierna feiloos via de paal in de verre hoek schoot. Balen! 20 minuut voor tijd was het toch zover, 1-0 achter. In de tussentijd waren we nog niet in de buurt van het doel geweest, dus
dit zou een lastig verhaal kunnen worden. Strijders als het zijn, gingen de blauwe leeuwen er wel voor. Zowaar kwamen er een aantal vrije trappen en corners, in de buurt van die andere blauwen, waar helaas niks uit kwam. Na een rommelige aanval maakte Jong Hercules 8 er
helaas 2-0 van, waardoor inmiddels 4e links back aan de scheidsrechter meldde; “fluit hem maar af hoor scheids”. Deze linksback heeft normaal gesproken een broertje dood aan verdedigen, maar omdat hij als linksmidden zowel moest aanvallen en verdedigen, de
tegenstander een stuk sneller was en omdat hij het niet meer trok, gaf hij ineens aan: “laat mij maar linksback”. Toen anderen hierna vroegen, omdat dit vrij opmerkelijk was, zei hij: “nou, dan hoefde ik niet naar voren én naar achteren, maar alleen naar achteren......beter”.

Toen we dachten dat de wedstrijd gespeeld was, kwam er een mooie dieptepass achter de verdediging van Jong Hercules. De laatste man trok aan de noodrem, waarna Lars ter aarde viel. Gevolg: gele kaart en hierdoor 10 minuten tegen 10 man. We probeerden wat meer
druk te geven om alsnog de aansluting te vinden. Na nog 2 vrije trappen, maar geen direct gevaar en dus ook geen echte kans, bleef het bij 2-0. Balen, maar eerlijk; zij waren feller en uiteindelijk over de hele wedstrijd misschien wel iets beter.

Hierna bleef een clubje FC Velsenoorders gebruik maken van de kantine en dus de horecaversoepelingen en gleden de biertjes soepel naar binnen. De 3e helft werd dan wel ruim gewonnen, dat dan weer wel. Dat een Jong Hercules-lid, de jas van één van de FC Velsenoord 3-leden (per ongeluk) had meegenomen, was dan wat jammer. Aankomende zaterdag spelen we om 14.30 uur thuis tegen Schoten 2. Zij staan ook hoog op de ranglijst, wonnen in oktober met 2-0 en wonnen met 6-0 van de tegenstander Jong Hercules. Met andere woorden; dat wordt geen makkie. Ik zou zeggen; deze week nog een paar keer extra naar de koelkast of weet je wat, een blokje om en dan gaan we er weer
tegen aan! Tot zaterdag!

Groeten van een Blauwe Leeuw!